sümeyye'ye açık mektup

balım sümeyye,

seni çok iyi anlıyorum. zira, aynı olay benim de başımdan geçti. şöyle ki, bir gün iki arkadaş tiyatroya gittik. benim saçlarım mavi, arkadaşımınki kahverengi. gitmeden önce de, söylemesi ayıp, yanında bir baş soğanla kurufasülye yemişiz. bence çok normal. zaten rahmetli ninem, "soğan piyazın pezevengidir" derdi.. neyse, baktık başka yer yok, en önden iki koltuğa bilet aldık, oyunu izliyoruz. hatta bi ara "ulan ne salak kullar var, tiyatroda en ön dururken arkalardan bilet almış mallar" diye de içimizden geçirmedik değil. yalnız ben oyuna nasıl dalmışsam, arada sırada pırtladığımın farkında bile değilim. her şey normal seyrinde giderken baktım oyunculardan biri bana kaş göz oynatıyor.. 

ilkinde ne olduğunu anlamadık. sonrasında ben "vats roong vit yuu meeen?" demeye kalmadan adam kıçını gösterip "yuh ulan! nükleer atık mısın, manyak karı?!" deyince olay anlaşıldı. fakat öyle demese de durum belliydi, adam aslen benim pırtlamama değil, mavi saçlarıma takmıştı. hem de tiyatroda, hem de en ön sırada!!! bu ne cüret! madem saçlarımı maviye boyatacaktım, ne işim vardı benim tiyatroda! birkaç söylendikten sonra oyunu kesip bana arkasını dönerek burnuma doğru son derece gürültülü bir şekilde pırtladı ve "bakalım sen mi büyüksün, ben mi?!" diye bağırdı.

dur sen anlamamışsındır, ben tekrar edeyim: tiyatroda, bir oyuncu, oyunu keserek bir seyirciye pırtlıyor! hem de ne için? saçlarını maviye boyattığı için! ezilenlerin pilatformu feysbuk aşkına söyle sümeyye, sen ki babana iyilik olsun diye para veren adamların burslarıyla medeni topraklarda okumuş bir kızsın, dünyanın neresinde var böyle bir şey? bu nasıl bir şımarıklık, nasıl bir kabalık ve faşistlik, hatta nasıl bir cahillik ve medeniyetten nasibini almamışlıktır ya?! (şimdi kimse bana kalkıp da -bu çağda- tiyatroda hoş bir ritimle pırtlanmaz demesin taam mııı? biraz dünya görmelerini tavsiye ederim. ben gördüm, amerika'da sıçıyorlar!) sen hem halk tiyatroya gelmiyor diye salya sümük ağla hem de böyle.. ama ben üstün zekamla hemen çözdüm olayı, mesele aslında o sanatçıların halkı oralarda istemiyor oluşu! bu halkın benim gibi mavi saçlılarını tiyatroda görmeye tahammül edemeyen sanatçı herhalde sakallıyı, kıçını bit yemiş fakirleri, konuşmayı bilmeyen hayvanı, göbeğini kaşıyanı, bidon kafalıyı, bakanımızın da belirttiği üzere şişko dombililerini de görmeye tahammül edemez. yani bu ülkenin yüzde 80'i olan moron tabir ettiğimiz halkı (yüzde 20'ye laf eden yok yanlış anlaşılmasın, onlar senin benim gibi elit insanlar), tiyatroda istemez...

ama ben sanatı yine de seveceğim oyuncu pisliği! hatta hobi olarak da sanat uygulayacağım artık o ne demekse?! sana inat değil mi lan? sen istediğin kadar (bir tiyatro oyununu bölecek kadar) mavi saçlılardan nefret et, görmeye bile -hele de sanatsal bir faaliyette görmeye- tahammül etme; ben yine de tiyatroda pırtlamaya devam edeceğim. bununla ilgili ne yapacaksın??? her gördüğün mavi saçlıya küfür mü edeceksin? peki sen böyle hoşgörüsüz ve kaba bir tavrı sanatın neresine sığdırıyorsun? madem sen (önünde pırtlanamayacak kadar) yüce ve saygıdeğer bir sanatçısın, nasıl olur da insanların saç boyası tercihlerinden dolayı (asıl sebebin pırtlamam olduğuna inanacak değilim!) onlara yüzlerce seyircinin önünde pırtlayıp 3 oda 1 salon egolarını hiçe sayacak kadar hoşgörüsüz, kaba, sığ düşünceli ve çağın gerisinde kalmış olabilirsin?! hayvan oğlu hayvan! hani sanatçılar moderndi? hani sanatçılar özgürlükçüydü? hani sanatçılar duygusal ve insan-severdi? pırtlamak da insana ait bir durum değil mi? insanı seven biri bir insana böyle davranamaz! ve bir sanatçı da böyle bir hareketi yapamaz! 

o yüzden de, ne sen, ne de sanat camiamızda maalesef çokça rastlanan senin gibileri, saygıdeğer sanatçılar değilsiniz! ve son olarak; mavi saçlılara, ve sizden farklı olan herkese alışsanız iyi olur! çünkü biz hep burada, gözünüzün dibinde olacağız! ve içimizden geldikçe pırtlayacak, balgam atacak, çiğnediğimiz sakızı bilmem kaç ayda hazırlandığınız performansı sergilerken patlatıp sanatınızın içine sıçacağız! kork bizden faşist herif!!!


evet melül bakışlı sümeyye'm, 


seni de meşgul ettim alınmayasın, ama sinirim şeyetti çok pis oldum şu an. bu faşistleri kafalarındaki kalıplara gömmeli, sonra da ıslak odunla dövmeli. ne adab-ı muaşeretmiş, kaç nesildir hep aynı! yani değişmeyecekse yani, nerede kaldı ilerleme değil mi yani?! 


bitirirken, haklı davamızın savunucusu bu mantık şaheseri mektupları yayınlamaya devam etmeni diler, mağdur türbanından öperim balım. selametle...

|