bugün zaman akmasın dursun, ben içinden geçeceğim

insanları genellemelerin içine tıkıştırıp etiketlemekten hazzetmesem de "aşık kadın" diye kanun hükmünde evrensel bir gerçek var ki, bunu inkara lüzum olmadığını ben bugün bir hemcinsimin yüzüne aval aval bakıp cümle kuramazken anladım.


kadın aksi, kadın nalet... olabilir tabii, çeşit çeşit insan var. neticede doğar doğmaz tarzlarına göre sınıflandırılmış renkli karakterlerle dolu bir gardırop sunmuyorlar sana. ilk gördüğünü üzerine geçirip bir aceleyle hayata atılıveriyorsun. gerisi ailene ve yaşam şartlarına kalmış; mevcut malzemeyi ne kadar şekillendirebilirlerse, toplamda o kadarsın artık. da, ben de aksi bir insanım. hem huysuzum da üstelik. belki de salt bu sebepten bu kadından ölesiye nefret ediyorum. hani sonradan kendimden utanacak olmasam, ablayı her türlü sözlü şiddete maruz bırakıp evine ömrü billah toparlanamayacak jöle kıvamında bir psikolojiyle gönderebilirim. o derece. amma velakin kendimi tutuyorum. gerçi bugün farklı, bugün sol yanımdan kalktım ben. sürekli geri sayım halindeyim. herşeye sinirliyim, tüm iğrenç vasıflarımın önüne çektiğim bariyeri yıktım, bütün dünyayı karşıma alıp iblislerimi saldım.. deyim yerindeyse, koskoca insanlık bir yanda ben bir yandayım. sevdicekle de kavga etmişim hazır, allahım bana yan bakan birini bul diye avuçlarımı kaşıyorum. bilmem anlatabildim mi?

bu vaziyette çekmeceleri karıştırırken giderek yaklaşan ayak seslerini duymamla ayağa dikilmem bir oldu. bak sen şu gelene.. tanrının yaramazlık yapası var bugün, bak kurbanımı gönderdi bile! üç kulhü bi elham oku da gel kızım, bugünü unutamayacaksın! derkeeen, içeri adımını attı ve daha ben çemkirişli hitabıma başlayamadan şakımaya başladı:


"aaayyy, ne güzel bi gün dii mi? çok severim yazı beeenn! hem zayıflamışım da zaten. tartıldım bugün, tam iki kilo vermişim. dukan diyeti diye bi şey buldum, sürekli protein alıyorsun ve çok hızlı kilo veriyorsun! haarika bi şey!!!"


haydaaa! tanrım dalga mı geçiyorsun? e ben çemkirecektim hani? çok atarlı laflarım vardı hali hazırda?! yok. hepsini yuttum, aval aval suratına bakıyorum. suratı da şirinleşmiş mi ne? mermer misali katı yüz ifadesine handiyse kazınmış o çatık kaşlar nerede, bu sürekli nutella kaşıklarmış gibi gülücükler atan kadın nerede? allahtan telefonu çaldı da iki karış ayrılmış ağzımı toparlamaya vakit buldum o arada. gerçi toparlamasaymışım da olurmuş hani, iki dakika sonra yeniden ayrılacak ağzın nesini toparlıyorsun? şu konuşmaya baksana..


"canım? hiç işte, vakit öldürüyorum bi tanem. hem ben sana küstüm, yarım saatte bir arayacağım demiştin, beş dakika geciktin!"

hönk!


"sen nerdesin? yaa gitmeee.. özlerim ben seni..."


tövbe estağfurullah.. hatun gözlerimin önünde bir memeli türünden öbürüne doğru mutasyon geçiriyor. ağzında şeker varmışçasına kelimeleri ezip büzüşü, mırlaması, giderek guruldaması... bir dakika önce garip bir insan türüyken, hemen akabinde kedigiller familyasına yaptığı transit geçişi ağzım açık izliyorum. yine! yok ben bugün toparlayamayacağım bu ağzı. yalnız bu biraz aynaya bakmak gibi, sinir ediyor insanı. kendi mırlamalarım falan geliyor aklıma, ki mırladığımı da şu an farkediyorum.. demek sevdiceğin kollarında nazlanırken bedenimi terketsem, kendi gözüme şu karşımda handiyse karnının kaşınmasını bekleyen hatun gibi görüneceğim. hay eros'un okları! bildiğin deliymişim lan ben. parapsikolojiyi neden sevmediğim şimdi anlaşıldı. 


herşey bir yana, bütün kadınlar aynı aşık oluyormuş meğer. tavır, tarz, hayata bakış, sosyal konum, eğitim seviyesi falan geç bunları. aşk kanını seyrelttiği zaman aynı psikozun yolcususun demektir, ben bugün bunu anladım.